στρούγγα

και στρούγκα, η, Ν

1. μαντρί, στάνη

2. συνεκδ. ποίμνιο, κοπάδι

3. μτφ. (σκωπτικά) σύνολο οπαδών που ακολουθούν τυφλά και υποτακτικά τον αρχηγό τους

4. «μπήκε [ή κλείστηκε] στη στρούγγα»

μτφ. υποτάχθηκε τυφλά στα άνωθεν κελεύσματα μαζί με τους άλλους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < βλαχ. strunga].